دوست عزيزم جناب آقاي عراقي
در طول همايش از آنچه بر شما گذشته بود چيزي نگفتيد.شايد به قول معروف نمي خواستيد عيشمان را منغص نماييد.ولي با خواندن قسمت اول سفرنامه شما واقعا اشكم درآمد.اي كاش اين اتفاق ناگوار برايتان نمي افتاد.از اين كه در مطلبتان به بنده حقير بذل محبت ويژه فرموده ايد بسيار ممنونم.انشاءالله همواره در سايه ايزد منان موفق و عزيز باشيد.
