وبلاگ :
به نام خدا
يادداشت :
سردار ميدانهاي سخت
نظرات :
8
خصوصي ،
22
عمومي
نام:
ايميل:
سايت:
مشخصات شما ذخيره شود.
متن پيام :
حداکثر 2000 حرف
كد امنيتي:
اين پيام به صورت
خصوصي
ارسال شود.
+
روانشناس
سلام آقاي عراقي.
هرچي ميشينم فکر ميکنم ميبينم باور اينکه توي يه همچين موقعيتي (جبهه) باشم،سخته!! تصورش واقعا اعصاب ميخواد. موقعيتي که هر آن احتمال اين ميره که کشته بشي.زمان درگيري برد و باخت 50،50 س. ديدن مرگ هم سنگر، دوست، فرمانده،هم نوع!!!!
به غير از سختي هاي جسماني چقدر صدمه روحي ميخوره آدم. فقط اگه ياد خدا آرام بخش دل و روح شون نبود، همه ديوونه ميشدن.
پاسخ
سلام...خوشم اومد كه راستش رو گفتيد...اصلا هم نميتونيد تصور كنيد...ميدونيد اگه يك خمپاره يه جايي بيافته با شعاع 500 متر موجش ميگيره...حالا فكر كنيد بيافته ده متري ادم...ميگن وقتي خمژاره از آسمون مياد آدم فكر ميكنه دنيا رو سر آدم خراب ميشه....اصلا خمپاره چيه...صداي تفنگ كلاشنيكف كه ناچيز ترين صداي جنگ است ديدم كه خيلي از پسر ها رو اذريت ميكنه برخي ها رو گيج ميكنه.....جنگ شوخي نيست اوني هم كه تو تلوزيون نشون ميدن...همه شون بغير از يك عده شون كه مشخص هستندو واقعيت جنگ رو نشون ميدهند بقيه دارند جنگ و جنگاوران و اسيران و جتانبازان رو مسخره ميكنند. ...خيلي ها مثل شما فكر ميكنند كجاي كاريم...اصلا تو جنگ خوردن و خوابيدن و تشنگي و مهمتر از همه مردن به ياد نمياد...اصلا سرشون اونقدر گرم جنگ ميشه كه يادشون ميره ممكنه هر لحظه باشن يا نه...موقع مرگ هم با عشق ميميرن.ميسوزن ولي صداشون در نمياد با چشم دارن ميبينند كه بدنشون داره ميسوزه ولي صداشون در نمياد دارن ميبينند اگه تكون بخورند يك گردان 150 نفري قتل عام ميشن ولي صداش در نمياد و تكون نميخوره و تانك جلوي چشمهاي خودش مياد از روش ميره...كجاي كاريم ما.اونها با خدا معامله كردن نه با ژست و مقام و يك جعبه شيريني يا يك شكم سير عذا. يا ويلاي انچناني در ناكجا.
