حس یک انتخاب

خاطره محمود عراقی از انتخابات مجلس نهم
   ساعت 00/02 بامداد جمعه برنامه رادیویی را از شبکه جوان رادیو شنیدم و خوابیدم و ساعت 30/05 کاملا سر حال بیدار شدم و تا ساعت 30/06 داشتم رادیو گوش میدادم و گشتی در دنیای مجازی زدم و در هنگام پخش ویژه برنامه خیابان ملت در همان ابتدا با رادیو تماس گرفتم و گفتم که:
   شنیدم دشمن های ملت بزرگوار ایران سعی دارند ملت ایران را از شرکت در انتخابات مایوس کنند من برای رو کم کنی همه دشمن هامون سعی میکنم امروز اولین نفری باشم که در انتخابات شرکت میکنم.
   بعد به همراه پدرم و سوار بر ماشین پدر در خیابان های شهر از پایین به بالا گشتی زدیم و از جلوی ستادهای انتخاباتی نامزدها و شعب اخذ رای عبور کردیم و ساعت 45/07 بود که به شعبه شماره 22 اخذ رای رسیدیم و رفتیم جلو همکار سابق پدر را دیدیم ایشان یکی از ناظر های انتخابات بودند.
   ایشون گفتند خیلی زود آمدید گفتیم ما کار داریم و اومدیم زود رای بدیم ایشان با این که هنوز شعبه کاملا برای عموم باز نشده بود ما را به داخل دعوت کرد و به حاظران معرفی کرد و دیدم هر کسی در حال بررسی وظیفه ای است که بر عهده گرفته و تقریبا همه چیز آماده است الا یک چیز و آن هم صندوق اخذ رای بود که خبری از آن نبود کمی بعد تازه دوستان محترم نیروی انتظامی از راه رسیدند تا امنیت را برقرار کنند و تو فکر این دوستان بودم که دیدم اه چه جالب صندوق رو باز کردن، من اول فکر کردم صندوق را باز کرده اند اما قضیه چیز دیگری بود قانونا باید صندوق در جلوی چشم همه حاظران در شعبه پلمپ می شد و این برای اولین بار بود که داخل صندوق را میدیدم! در کنار آن صندوق ،صندوق کوچک دیگری بود که نمیدانستم چیست و بع فهمیدن صندوقی است که ته برگ ها در آن توسط یکی دیگر از مسئولین شعبه انداخته می شود.
   من داشتم با همکار پدر گفتگو میکردم که آن آقای از راه نرسیده(مامور محترم نیروی انتظامی) گفت: لطفا بیرون باشید و در شروع ساعت قانونی اخذ رای تشریف بیاورید گفتیم که آقا کجا بریم بیرون هوا خیلی سرده همین گوشه ایستادیم ایشون هم قبول کرد ساعت 02/08 صبح و زمان شروع قانونی رای گیری گذشته بود ولی دوستان آماده نبودند و در همین حال یک آقا و خانم همینطوری رسیدند و رفتند سراغ صندوق و مسئولین شعبه گفتند که فعلا منظر باشید ، از صحبتهای آن آقا و خانم فهمیدم که آقا راننده تریلی است و فقط به خاطر رای گیری معطل شده است. رای گیری با حضور 5 نفر رای دهنده شروع شد و اولین نفر من شناسنامه و کارت ملی را دادم مسئول بررسی کارت ملی دیدم که دو سه بار دستگاه بارکد خوان را روی کارت ملی من گرفت و هی میگفت نمی خونه، پدرم گفت محمود انگار کارت ملی تو جعلی است ، گفتم بله همین طوره و خندیدم، البته از طرفی نگران بودم که نکنه کس دیگه اولین رای را در صندوق بیاندازد و برای همین کارت ملی را رها کردم و دنبال شناسنامه را گرفتم ، شناسنامه مهر را خورد و گفتند روی ته برگه اخذ رای اثر انگشت بزنیم من هم جاهایی که آقای متصدی گفت به عجله اثر انگشتم را زدم بعد آقا گفت اه چرا اینجا رو خراب کردی؟ گفتم خوب خودتون گفتید اونجا هم بزنم گفت نه من اینجا رو گفتم بعد گفت اشکالی نداره بفرما این برگه تون و برین نظرتون رو بنویسید.( من برگه را غیر عمدی خراب کردم ) بعد زود اسم دو نفر رو نوشتم و رفتم جلوی صندوق و لحظه ای که میخواستم برگه اخذ رای را در صندوق بیاندازم دیدم همه صلوات فرستادند و داشتند به من نگاه میکردند...اولش خیلی تعجب کردم و بعد خیلی خوشحال شدم.
من چندین و چند بار در انتخابات شرکت کرده بودم و همیشه همه چیز در هم و بر هم بود ولی اینبار خیلی جالب بود برام و خیلی هم خوشم اومد فکر نمیکردم موقع رای دادن این همه تحویل گرفته بشم ، .یک چیزی شبیه رای دادن مسئولین بزرگوار شده بود برام.( پر از احساس و انرژی)
نتیجه این که من در آن شعبه اولین نفر بودم و آن خانمی که همسرش راننده تریلی بود دوم شد و پدرم سوم شد.
   بعد از آن من به صورت مداوم دقیقا تا ساعت 3 بامداد روز بعد(شنبه) درگیر انتخابات شدم و نتیجه آن همه تلاش و بی خوابی برنده شدن یکی از دو نامزد انتخابی من بود ، در حالت کلی نامزد انتخابی اول من دومین فردی بود که به خانه ملت راه یافت و نامزد انتخابی دوم من هم سوم شد.

نکته: در تاریخ  یکشنبه 14 اسفند 90 نوشته (یک خاطره از انتخابات ) به فهرست نوشته های برگزیده در مجله پارسی نامه  در بخش خاطره و روزنوشت افزوده شده است.

پیشنهاد:یک راه کاملا قانونی برای این که چندین بار بتوان رای داد

مطالب مرتبط: انتخابات مجلس نهم ، رادیو در انتخابات ، انتخابات 9 ، انتخاب نهم ،

برای اطلاع از نظرسنجی های انجام شده قبلی و راهنمایی کلیک کنید

دریافت هدیه